tita

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

tita

  1. (Kw) kaliwat, wis kepungkur;
  2. krama/ngoko (wis tita) wis katog (luwih saka cukup) enggoné nyrantekaké.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti tita, makna tita, definisi tita, tegese tita, tegesipun tita

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.