nuntung

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

nuntung


  1. (Kw) mucuk tekan ing pungkasan;;
    Kacocogna karo tuntung.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti nuntung, makna nuntung, definisi nuntung, tegese nuntung, tegesipun nuntung

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.