nyabuk

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

nyabuk


  1. êngg ngrèmèhaké;;
    Kacocogna karo cabuk.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti nyabuk, makna nyabuk, definisi nyabuk, tegese nyabuk, tegesipun nyabuk

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.