paminggir

Saka Wikisastra, bausastra mardika

paminggir

basa Jawa[besut]

paminggir

  1. (Kw) klangenan (selir);;
    Kacocogna karo pinggir.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti paminggir, makna paminggir, definisi paminggir, tegese paminggir, tegesipun paminggir

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.