kusala

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

kusala (Kw)

  1. becik, utama;
  2. pinter;
  3. waras, slamet.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti kusala, makna kusala, definisi kusala, tegese kusala, tegesipun kusala

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.