pêncu
Praèn
(Kaelih saka pencu)
pencu krama/ngoko
- pendhukul ing gong, kenong lsp;
- êngg awangun brunjungan (tmr. omah)
Kacocogna karo
- mencu.
Delengen uga
- Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "pêncu"
- Goleki kabeh halaman sing duwe judul "pêncu"
- Tembung sing terhubung karo "pêncu"
Kata kunci/keywords: arti pêncu, makna pêncu, definisi pêncu, tegese pêncu, tegesipun pêncu
Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.