ijèn

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

ijèn krama/ngoko

  1. (utawa ijèn-ijènan) dhéwé (tanpa kanthi);
  2. (utawa ijèn-ijènan, padha ijèn mung lelawanan wong loro (tmr. rerembugan, kerengan lsp);
  3. (utawa ijèn-ijèn) saka siji, dhéwé-dhéwé;
  4. ak ékan tmr. wilangan;







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti ijèn, makna ijèn, definisi ijèn, tegese ijèn, tegesipun ijèn

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.