kêlimput

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

kelimput (Kw)

  1. ilang saka pandengan;
  2. kesaput ing pepeteng, ketutupan;
  3. ent ketutupan ing hawa nepsu lsp


Kacocogna karo

  • limput.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti kêlimput, makna kêlimput, definisi kêlimput, tegese kêlimput, tegesipun kêlimput

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.