lanjaran

basa Jawa

lanjaran
Lingga: (lanjar)

1. wilah (kayu) dianggo pikukuh rambataning tetuwuhan (kacang lsp);
2. turutan, panutan, sarana;
3. anak angkat (dianggo sarana supaya banjur bisa duwé anak).

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "lanjaran"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "lanjaran"
• Tembung sing terhubung karo "lanjaran"

Kata kunci/keywords: arti lanjaran, makna lanjaran, definisi lanjaran, tegese lanjaran, tegesipun lanjaran

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.