mahrib

basa Jawa

mahrib (Ar) krama/ngoko

1. ak (sisih-) kulon;
2. tanah-tanah sakuloné Arab (Afrika lor);
3. (sembahyang mahrib) sembahyang ing wayah surup srengéngé.

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "mahrib"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "mahrib"
• Tembung sing terhubung karo "mahrib"

Kata kunci/keywords: arti mahrib, makna mahrib, definisi mahrib, tegese mahrib, tegesipun mahrib

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.