mbêkapak

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

mbekapak

  1. êngg ak kau, wagu, srogal-srogol.








Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti mbêkapak, makna mbêkapak, definisi mbêkapak, tegese mbêkapak, tegesipun mbêkapak

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.