ngècu

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

ngècu


  1. krama/ngoko maling (wong akèh) kanthi peksa;;
    Kacocogna karo kècu.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti ngècu, makna ngècu, definisi ngècu, tegese ngècu, tegesipun ngècu

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.