njanggol

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

njanggol Aksara Jawa: ꦤ꧀ꦗꦁ (njang)ꦒꦺꦴ (go)ꦭ꧀ (l)
Lingga: (janggol)

  1. lungguh (ngadeg) ora mingset-mingset (ngengentèni, ngadhang-adhang, ngrerungokaké wong rembugan);








Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti njanggol, makna njanggol, definisi njanggol, tegese njanggol, tegesipun njanggol

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.