pêncig

Saka Wikisastra, bausastra mardika

pencig

basa Jawa[besut]

pencig

  1. êngg krama/ngoko dlamakané sikil kang siji nggejojor (lakuné pincang).







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pêncig, makna pêncig, definisi pêncig, tegese pêncig, tegesipun pêncig

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.