pêng-pêngan

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

peng-pengan êngg pc

  1. kang dipeng banget;
  2. becik (santosa, pinter lsp) banget, kang becik dhéwé


Kacocogna karo

  • peng, mempeng.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pêng-pêngan, makna pêng-pêngan, definisi pêng-pêngan, tegese pêng-pêngan, tegesipun pêng-pêngan

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.