pahala

Saka Wikisastra, bausastra mardika

pahala

basa Jawa[besut]

pahala

  1. (Kw) piguna, paédah, ganjaran.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pahala, makna pahala, definisi pahala, tegese pahala, tegesipun pahala

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.