pasucèn

Saka Wikisastra, bausastra mardika

pasucèn

basa Jawa[besut]

pasucèn

  1. (pasucian êngg) krama/ngoko papan dianggo sesuci (wulu).







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pasucèn, makna pasucèn, definisi pasucèn, tegese pasucèn, tegesipun pasucèn

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.