rênyuk

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

renyuk

  1. krama/ngoko pating jekethut marga dilempit-lempit (utawa diremet) tmr. dluwang lsp;







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti rênyuk, makna rênyuk, definisi rênyuk, tegese rênyuk, tegesipun rênyuk

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.