rancah

Saka Wikisastra, bausastra mardika

rancah

basa Jawa[besut]

rancah

  1. nandur pari sarana nyawuraké gabah (dadi tanpa didhédher).







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti rancah, makna rancah, definisi rancah, tegese rancah, tegesipun rancah

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.