ranggon

Saka Wikisastra, bausastra mardika

ranggon

basa Jawa[besut]

ranggon

  1. krama/ngoko saèm. gubug cagaké dhuwur (kaya panggungan) kanggo njaga kéwan utawa kanggo palérénan ing alas;







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti ranggon, makna ranggon, definisi ranggon, tegese ranggon, tegesipun ranggon

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.