rijung

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

rijung

  1. krama/ngoko pincang, dhéglog;;
    Kacocogna karo réjog, riyug.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti rijung, makna rijung, definisi rijung, tegese rijung, tegesipun rijung

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.