roncèn

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

roncèn
Lingga: (roncé)

  1. nganggit kembang, merjan lsp;
  2. andharaning crita sing nglantrah.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti roncèn, makna roncèn, definisi roncèn, tegese roncèn, tegesipun roncèn

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.