batur
batur
- (utawa bebatur) krama/ngoko pinggiraning dhasaring omah (pendhapa) kang luwih dhuwur tinimbang lemah sarta kang digawé bata dilépa;
- (utawa bebatur) krama/ngoko bata lépan sangganing gedhèg (yèn dideleng saka ing jaba);
- êngg krama/ngoko kanca;
| Krama | batur |
|---|---|
| Ngoko | batur |
| Uga pirsani: Tabel krama-ngoko | |
réncang
| Krama | batur |
|---|---|
| Ngoko | batur |
| Uga pirsani: Tabel krama-ngoko | |
réwang, wong kang mèlu wong liya (ngréwangi pagawéyan lsp);
Delengen uga - Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "batur"
- Goleki kabeh halaman sing duwe judul "batur"
- Tembung sing terhubung karo "batur"
Kata kunci/keywords: arti batur, makna batur, definisi batur, tegese batur, tegesipun batur
Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.