ocèh-ocèhan

Saka Wikisastra, bausastra mardika

basa Jawa[besut]

ocèh-ocèhan
Lingga: (ocèh)

  1. manuk kang bisa ngocèh;
  2. êngg wong sing dikon badhutan, omong-omongan lelucon.







Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti ocèh-ocèhan, makna ocèh-ocèhan, definisi ocèh-ocèhan, tegese ocèh-ocèhan, tegesipun ocèh-ocèhan

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.